Dr George Georgiou, Da Vinci Natural Health Center, Cyprus

ABSTRACT

De ziekte van Lyme, veroorzaakt door de spirocheet Borrelia burgdorferi, is nu de meest wijdverspreide door teken overgebrachte ziekte ter wereld en is in de afgelopen tien jaar een groot probleem voor de volksgezondheid geworden, ondanks tientallen jaren van inspanningen door verschillende gezondheidswerkers. De conventionele behandeling van de ziekte van Lyme is het gebruik van verschillende antibiotica, maar er treden vaak terugvallen op wanneer met de antibiotica wordt gestopt. Er zijn verschillende redenen waarom deze terugval kan optreden, aangezien B. burgdorferi een pleomorf micro-organisme is dat van vegetatieve spirocheten kan veranderen in een verscheidenheid van verschillende ronde lichamen en biofilmkolonies. Daarom is er dringend behoefte aan benaderingen die al deze verschillende morfologieën kunnen elimineren.

Dit heeft veel gezondheidswerkers over de hele wereld op de proef gesteld, om nog maar te zwijgen van het lijden van veel getroffen mensen. In deze studie Chloordioxide (CD) in verschillende concentraties voor zijn werkzaamheid in vitro tegen B. burgdorferi met gecombineerde fluorescentie- en donkerveldmicroscopie getest met levend- of kleurstof kleuring methoden. Uit onze experimenten is gebleken dat het mogelijk is alle vormen van B. burgdorferi volledig uit te roeien bij bepaalde concentraties chloordioxide. Ons uitgebreid onderzoek heeft aangetoond dat chloordioxide kan worden gebruikt om de morfologieën van B. burgdorferi uit te roeien. Bij bepaalde chloordioxideconcentraties van meer dan 2 ppm lijkt de Borrelia-morfologie te zijn uitgeroeid, aangezien noch spirocheten noch ronde lichamen mobiel zijn, en alleen biofilms zichtbaar zijn. Een nieuwe incubatie gedurende nog eens 7 dagen leidde er echter toe dat de Borrelia weer mobiel werden omdat ze uit de biofilms komen.

De studie downloaden

Borrelia: Persistent en veranderlijk

Daarom besloten wij elk experiment uit te voeren met de zogenaamde Regrowth Kill Test (RKT) door het oorspronkelijke monster met de CD gedurende 7 dagen in een incubator bij 37 graden Celsius te incuberen. Vastgesteld werd dat de biofilms, die zich snel vormen zodra de CD wordt toegevoegd in het eerste experiment, oplosten en kleine spirocheten en ronde lichamen met verschillende morfologieën vrijgaven. Na talrijke RKT-experimenten werd vastgesteld dat de concentratie die resulteerde in een vrijwel volledige ontsmetting van zowel de spirocheten als de ronde lichamen 30 ppm CD was.

Onze conclusie:

Lange tijd waren het “slechts” de vele veldrapporten die een grote doeltreffendheid van chloordioxide tegen Borrelia suggereerden. Ook al is dit slechts een in vitro studie in de petrischaal, de resultaten laten toch zien dat we hier met chloordioxide-oplossingen op de goede weg zijn.

Andreas Kalcker heeft bovendien frequentiepatronen ontwikkeld die een aanvullende behandelmogelijkheid vormen bij diverse bioresonantieapparaten. De combinatie van chloordioxide en frequenties lijkt alle vormen van Borrelia en de bekende bijbehorende infecties veilig te doden. Ali Erhan kon dit aan den lijve ondervinden.

Overigens werden in dit onderzoek de beproefde CDSplus®, de nieuwe CDSpure® met hoge zuiverheid en nano-filtering en een door destillatie zelf geproduceerde chloordioxide-oplossing gebruikt. Al deze varianten van chloordioxide producten hadden precies hetzelfde klinkende effect.

(CDSplus® enCDSpure® zijn geregistreerde handelsmerken van AQUARIUS pro life Ltd, Cyprus)

Bron:
https://esmed.org/MRA/index.php/mra/article/view/3279