De vermaarde Hamburg veteraan Dirk Schrader behandelt dieren zeer succesvol op verschillende manieren, onder andere met chloordioxide. Onder dreiging van een boete van 10.000 euro werd hem bevolen de behandelingen met chloordioxideoplossingen onmiddellijk te staken. Hij ging vervolgens over tot de tegenaanval, maakte bezwaar tegen deze beslissing en diende zelfs een strafrechtelijke klacht in tegen het gezag.
Hij gebruikte soms chloordioxidebehandelingen in plaats van minder effectieve en duurdere antibiotica, maar soms ook voor gevallen die anders als hopeloos en ongeneeslijk zouden moeten worden geëuthanaseerd. De brutale aanpak van de autoriteit voor gezondheid en consumentenbescherming, de professionele onwetendheid hierover en ten slotte het verbod om dieren te redden van de dood, laten de heer Schrader actief worden. Deze laatste heeft nu een strafrechtelijke klacht tegen de lokale autoriteiten ingediend bij het Openbaar Ministerie in Hamburg. tegen Dr. Ludger Heitgerken, Dr. Silviu Tomuta, Antje Steinbicker, Billstraße 80, 20539 Hamburg voor gezamenlijk misbruik van het ambt en om alle juridische redenen. Naar zijn mening is elke arts vrij om in geval van een noodsituatie bij een therapie alle niet-goedgekeurde middelen en methoden te gebruiken.
Enkele interessante passages uit de claimverklaring:
“Met name voor natriumchloriet/chloordioxide (MMS),waterstofperoxide en hypochloriet (bijv. MMS2) werden gevonden in fundamenteel immunologisch onderzoek decennia geleden (en ook gedeeltelijk “veredeld” met Nobelprijzen) te zijn bijvoorbeeldBijvoorbeeld in de context van een koortsreactie bij infectie, kanker etc. komen ook fysiologisch voor of worden geproduceerd in mens/diercellen. Oxidatieve middelen hebben het beslissende voordeel dat micro-organismen niet een weerstand kunnen vormen tegen hen, waarmee we “evolutie” een aangename vooruitziende blik kunnen bevestigen. Andersom bekeken, menselijke/diercellen tolereren dus van nature een bepaald niveau van oxidatiemiddelen, terwijl micro-organismen of andere antigenen (d.w.z. ziekteverwekkers die een ziekte veroorzaken) al bei veel lagere concentraties worden vernietigd.”…
meer lezen
“De huidige, emotioneel gedreven en onrechtvaardige “heksenjacht” tegen een oxidatiemiddel dat al decennia lang op grote schaal wordt gebruikt is objectief onbegrijpelijk tegen deze achtergrond. Alleen een uitgesproken gebrek aan wetenschappelijke basisinformatie kan het administratieve besluit hebben bespoedigd met boetes die moeten worden aangevochten”.
Je ziet steeds meer artsen de voordelen en het succes van chloordioxide inzien en wilt het niet meer missen. Dit ontwikkelt zich tot een spannende zaak. We blijven bij!”
