Voor veel consumenten is de “gechloreerde kip” een cruciale emotionele spil in de discussie over het vrijhandelsakkoord TTIP van de EU met de VS.
Background: In de VS worden hele kippen of delen van gevogelte meestal in de laatste stap ondergedompeld in een chloordioxideoplossing voordat ze worden ingepakt of ingevroren en dus grondig gesteriliseerd. Met de TTIP-overeenkomst zouden deze dan ook in de EU mogen worden verkocht, iets wat tot nu toe sinds 1997 is uitgesloten. Chloordioxide is in de EU lange tijd goedgekeurd als conserveermiddel met het nummer E926.
Om de weg te effenen voor de VS, hanteert het politieke tijdschrift Report/Mainz van ARD een duidelijke dubbele standaard. Als het gaat om gezondheidsbehandelingen met MMS volgens Jim Humble, dan gaat het om het uitgangsproduct natriumchloriet of de werkzame stof chloordioxide “giftig chloorbleekmiddel” met slechte gevaren voor het leven en de ledematen. Als dezelfde stof echter door de VS wordt gebruikt om pluimvee te steriliseren, worden sommige van dezelfde deskundigen en instellingen opgeroepen om de onschadelijkheid van deze stof te doen gelden. De aan de VS gelieerde REPORTers lieten vervolgens de BfR-deskundige Ellerbroek van hetzelfde federale bureau voor risicobeoordeling een pleidooi houden voor een chloordioxidebehandeling van pluimveeproducten, ook in Duitsland, hetzelfde instituut dat zo dringend waarschuwt tegen MMS. Andere wetenschappers, zoals Reinhard Fries, hoofd van het Instituut voor Vleeshygiëne en -technologie van de Vrije Universiteit van Berlijn, en Thomas Blaha, epidemioloog aan de Universiteit voor Diergeneeskunde in Hannover, wijzen ook op de duidelijke voordelen en pleiten voor een dergelijke behandeling van pluimveeproducten.
Maar wat alle 3 de verklaringen gemeen hebben is dat ze bewust alleen spreken over “behandelingen met chloorverbindingen” en “chloorbehandelingen van pluimvee”. Zuiver chloor en de meeste chloorverbindingen zijn echter zeer giftig. De werkzame stof die hier daadwerkelijk wordt gebruikt, namelijk chloordioxide, wordt hier bewust niet genoemd om te voorkomen dat er een vrije doorgang wordt gegeven aan MMS en Co.
Hoe kan men de domme consument uitleggen dat men zonder aarzeling met chloordioxide behandeld voedsel kan eten, zoals gevogelte of drinkwater, en dat men zonder aarzeling kan baden in zwembadwater dat ermee behandeld is, wanneer het “giftig chloorbleekmiddel” is? Waarom zou dezelfde werkzame stof die buiten het lichaam zo effectief is gebleken, niet in het lichaam werken? Elk van de talloze officiële studies over chloordioxide tot nu toe is uiteindelijk een ander argument ten gunste van MMS gebleken.
Info: Wij vinden de behandeling van pluimvee met chloordioxide eigenlijk verstandig en ongevaarlijk, omdat elke 5e kip in het slachthuis en dus ook in de supermarkt besmet is met salmonella. In januari 2013 vond het ZDF Zoom magazine zelfs de gevaarlijke antibiotica-resistente MRSA-kiemen in de meeste supermarktproducten. Vreemd dat geen enkele deskundige aandringt op bijzondere voorzichtigheid/hygiëne bij de verwerking van deze verontreinigde producten in particuliere huishoudens, waar het expliciet gaat om de bescherming van de consument. De gebakken, gebakken of gekookte kip is zeker kiemvrij. Maar hoe zit het met de rest in de keuken? In onze “MMS-Tips” laten we zien hoe u met MMS/CDS snijplanken, messen en keukensponzen absoluut kiemvrij kunt maken.
(Bronnen:
Daily Show of Archive.
De As van Goed of Archief.
De standaard.at of Archive)
