Osoby, które mają bardzo rzadką alergię na chlor, nie powinny stosować MMS lub powinny stosować go z dużą ostrożnością. Ponadto, MMS ma lekki efekt rozrzedzający krew. Pacjenci z Marcumar muszą wziąć to pod uwagę, szczególnie przed operacją. MMS i witamina C, przeciwutleniacz, znoszą się wzajemnie w swoim działaniu. Jeśli zażyłaś zbyt dużo MMS, możesz zmniejszyć nieprzyjemne skutki uboczne przyjmując witaminę C lub odpowiednie soki. Teoretycznie można by sobie wyobrazić reakcje z żywnością w żołądku i lekami, ale do tej pory praktycznie żadne konkretne interakcje nie były znane pomimo stosowania MMS-ów na całym świecie od wielu lat.

Według dr Andreasa Kalckera, osoby o następujących cechach nie powinny jednak stosować MMS, MMS2 lub CDS lub podchodzić do leczenia z dużą ostrożnością:

– w przypadku leków długoterminowych

– znana alergia na chlor

– dla zaburzeń czynności wątroby

– hemofilak

– leczenie antykoagulantem

– Traumatyczne doświadczenia z zatruciem gazowym

Najbardziej podoba mi się zalecenie dr Klinghardt’a (www.ink.ag) rano do ok. godz. 18:00, aby wykonać MMS-y i z 3-4 godzinnym odstępem, a więc po ok. 21-22:00 niezbędne leki i/lub środki pomocnicze żywności (NEM) do pobrania. Konkretne interakcje z innymi lekami farmaceutycznymi nie są do tej pory znane. W razie wątpliwości należy tu również wybrać przedział czasowy 2-4 godzin.

Antidotum na przedawkowanie i poważne skutki uboczne:

Można rozpuścić łyżeczkę wodorowęglanu sodu (zwanego również wodorowęglanem sodu, wodorowęglanem sodu, sodą cesarską lub solą Bullricha) w szklance wody i wziąć ją lub zjeść na przykład jabłko. Alternatywnie, możliwe jest również spożycie witaminy C.

Fakty:

– Książka „The MMS Handbook” Dr. med. Antje Oswald

– Książka „MMS przetestowany klinicznie