1.3 Jak działa MMS?
Dwutlenek chloru, pobierany doustnie lub przez skórę, dostaje się do organizmu przez osocze krwi, a nie, jak się zakłada, wszędzie przez czerwone krwinki. To znaczy, że z MMS nagle mamy dwutlenek chloru jako drugi system, który może przenosić tlen w organizmie. MMS lub jego rzeczywista substancja czynna dwutlenek chloru jest utleniaczem, tzn. odbiera elektrony swoim partnerom reakcji i tym samym niszczy ich strukturę biochemiczną. Bakterie, grzyby, roztocza, zarodniki, priony (BSE) i małe pasożyty są w ten sposób bezpiecznie zabijane. W przypadku wirusów, wydaje się, że zatrzymuje ich namnażanie poprzez blokowanie białek. Interesujący jest dwutlenek chloru (skuteczność: 99,9999%), który dezynfekuje około tysiąca razy dokładniej niż np. znany domowy środek czyszczący Sagrotan (skuteczność 99,9%). Ta niezwykle wysoka moc czyszczenia wydaje się mieć coś wspólnego z tym, że cząsteczka dwutlenku chloru jest w stanie odebrać pięć elektronów partnerowi reakcji (zarazkowi).
Jeśli MMS zabija wszystkie bakterie, to musi również atakować moje dobre bakterie jelitowe. Jest to najczęstszy sprzeciw wobec doustnego przyjmowania MMS. Skondensowane raporty z doświadczeń pokazują jednak, że MMS nie szkodzi dobrej florze jelitowej nawet przy dłuższym ciągłym pobraniu. Zostało to również potwierdzone przez lekarza weterynarii Dirka Schradera poprzez próbki kału psa przed i po leczeniu CDS. Nie mamy naukowo udowodnionych wyjaśnień na ten temat, ale mamy wiarygodne i logiczne modele wyjaśniające. Dwutlenek chloru jest utleniaczem. Nadtlenek wodoru i ozon są bardzo silnymi utleniaczami i mogą niszczyć komórki ciała, jak również dobre bakterie. Kolejnym słabszym utleniaczem jest tlen. Komórki naszego ciała i nasze dobre bakterie jelitowe (potencjał redoks 1,45 V) są w stanie utrzymać swoje elektrony w obliczu silnego utleniacza, jakim jest tlen. Ta siła trzymania elektronów jest również nazywana potencjałem redoks. Inaczej każdy oddech, który weźmiemy, zabiłby wiele tysięcy komórek w naszym ciele. Dwutlenek chloru jest znacznie słabszym utleniaczem. Jeśli więc komórki mogą skutecznie bronić swoich elektronów przed silnym utleniaczem, to tym bardziej mogą to robić przed słabszym dwutlenkiem chloru (potencjał redoks 0,95 V). Co ciekawe, większość drobnoustrojów chorobotwórczych (notabene drobnoustroje chorobotwórcze są często beztlenowe i zwykle nie wykorzystują tlenu) ma niższy potencjał redoks niż dwutlenek chloru i dlatego są atakowane w pierwszej kolejności przez MMS. Protokoły stosowania MMS zazwyczaj zalecają jedynie stężenia, przy których utrzymywana jest dobra flora jelitowa.
Wniosek: Dwutlenek chloru nie atakuje ani komórek ciała, ani „dobrych” bakterii!
Cytat z Seegarten Klinik Switzerland, która od lat z powodzeniem stosuje MMS / dwutlenek chloru w postaci opatentowanego dioksychloru:
„Dioxychlor wytwarza tlen atomowy (O1) przy kontakcie z wirusami, bakteriami i grzybami, przez który rozbijają się błony ochronne większości mikroorganizmów (np. w przypadku wirusa polio już przy stężeniu poniżej 1 ppm = 1 cząsteczka dwutlenku chloru wśród 1 miliona cząsteczek wody!). Działanie dioksynochloru niszczy również uwalniane kwasy rybonukleinowy i dezoksyribonukleinowy, a zwłaszcza ich guaninowe zasady nukleinowe. To niezawodnie zapobiega powstawaniu nowych generacji mikroorganizmów”.
MMS może również eliminować metale ciężkie i inne toksyny środowiskowe poprzez utlenianie lub uczynić je rozpuszczalnymi w wodzie poprzez tworzenie soli i w ten sposób wydalać je z moczem. Ma więc działanie dezynfekcyjne, detoksykacyjne i odprowadzające metale ciężkie. Ponadto, poprzez aktywację mitochondriów, wydaje się również znacznie zwiększyć ogólną szybkość metabolizmu organizmu na poziomie elektrycznym. Wszystkie procesy w organizmie są energetyzowane i przyspieszane. Poprzez eliminację wielu źródeł zapalenia i neutralizacji produktów wydalniczych tych zarazków, które nas przysłaniają, prowadzi to do przyjemnej jasności i czujności na poziomie umysłowym i duchowym i w ten sposób pozwala nam pracować nad sprawami, które w tych dziedzinach mogą być od dłuższego czasu uwięzione.
W wielu rakach wyłączane są elektrownie spalające cukier w ogniwach, mitochondria. Cukier jest następnie wykorzystywany tylko do fermentacji alkoholowej. Istnieje również silne lokalne zatrucie toksynami komórkowymi. Podobnie jak w kanadyjskich badaniach nad dichlorooctanem (DCA), chemiczny odpowiednik dwutlenku chloru, w szczególności dwutlenku chloru, może stymulować i przywracać funkcje mitochondriów. Komórki nowotworowe natomiast popełniły samobójstwo, zaprogramowaną śmierć komórek (apoptoza). Jednak w przeciwieństwie do DCA, dwutlenek chloru nie powoduje skutków ubocznych, takich jak zdrętwiałe nogi z powodu aktywnych hydrogenów.
Pięć efektów działania MMS/dwutlenku chloru:
- Zabijanie wszelkiego rodzaju zarazków chorobotwórczych poprzez utlenianie
- Eliminacja i odprowadzanie metali ciężkich (tworzenie się soli) i toksyn środowiskowych
- Wzrost całkowitego obrotu elektrycznego organizmu (więcej energii!)
- Zaprogramowana śmierć komórek nowotworowych (apoptoza) przez aktywację mitochondriów i dodatkowy tlen w komórce
- Zmniejsza nadmierne zakwaszenie organizmu poprzez dodatkowy tlen
- Ma efekt selektywnego pH! Woli uwalniać tlen tam, gdzie jest on najbardziej kwaśny w organizmie. Ciekawe: wszędzie tam, gdzie jest rak, jest kwaśne pH!
- Promuje przebudzenie duchowości (tak, całkiem słusznie, do tego an
więcej gdzie indziej)
Conclusion: Tak więc MMS działa znacznie bardziej celowo i szerokopasmowo niż np. antybiotyki i ma jeszcze jedną ogromną zaletę: MMS zabija również wszelkie genetycznie zmutowane zarazki. Oporność na antybiotyki, podobnie jak obecne, zagrażające życiu rozprzestrzenianie się zarazków MRSA w szpitalach (lub np. na mrożonych kurczakach), tracą tym samym swój terror.
Fakty:
– Book „Healing is possible” Dr. Andreas Kalcker
– Lekarz chorób nowotworowych dr Helmut Ehleiter
– Klinika Seegarten Szwajcaria
– Centrum Tumoru Biologicznego Allgäu
– Badanie dioksychloru
– Armia USA: Dwutlenek chloru przeciwko Eboli
– Firma Chlordisys
