3.6 Dierenarts overtuigd door chloordioxide

De gerenommeerde Hamburgse dierenarts Dirk Schrader behandelt dieren zeer succesvol op verschillende manieren, onder andere met chloordioxide. Onder dreiging van een boete van 10.000 euro kreeg hij het bevel om de behandeling met chloordioxideoplossingen onmiddellijk te staken. Hij ging vervolgens over tot de tegenaanval, ging in beroep tegen deze beslissing en diende zelfs een strafrechtelijke klacht in tegen het gezag. Hij gebruikte de behandelingen met chloordioxide deels in plaats van minder effectieve en duurdere antibiotica, maar deels ook voor gevallen die anders als hopeloos en ongeneeslijk hadden moeten worden geëuthanaseerd. De brutale aanpak van de autoriteit voor gezondheid en consumentenbescherming, de professionele onwetendheid hierover en ten slotte het verbod om dieren te redden van de dood, laten de heer Schrader actief worden. Deze laatste heeft nu een strafrechtelijke klacht tegen de lokale autoriteiten ingediend bij het Openbaar Ministerie in Hamburg op grond van collectief machtsmisbruik. Naar zijn mening is elke arts vrij om in geval van een noodsituatie bij een therapie alle niet-goedgekeurde middelen en methoden te gebruiken.

Enkele interessante passages uit de claimverklaring:

“Speciaal voor natriumchloriet/chloordioxide (MMS), waterstofperoxide en hypochloriet (bijv. MMS2) is in het immunologisch basisonderzoek al decennia geleden vastgesteld (en ook deels “veredeld” met Nobelprijzen) dat deze bijv. ook fysiologisch in mens/diercellen voorkomen of worden geproduceerd in het kader van een koortsreactie in geval van infectie, kanker, etc.”. Oxidatieve middelen hebben het beslissende voordeel dat micro-organismen geen weerstand tegen hen kunnen vormen, waarmee we “evolutie” een aangename vooruitziende blik kunnen bevestigen. Andersom gezien verdragen mens/diercellen van nature een bepaalde hoeveelheid oxidatieve stoffen, terwijl micro-organismen of andere antigenen (d.w.z. ziekteverwekkers) in veel lagere concentraties worden vernietigd. …”

en verder:

“De huidige, emotioneel gedreven en onrechtvaardige “heksenjacht” tegen een oxidatiemiddel dat al decennia lang op grote schaal wordt gebruikt, is tegen deze achtergrond feitelijk onbegrijpelijk. Alleen een uitgesproken gebrek aan wetenschappelijke basisinformatie had de administratieve orde kunnen doen ontstaan met de dreiging van bestraffing die wordt aangevochten”.

Ik vind het hier erg spannend dat naast dierenartsen als Dirk Schrader ook alternatief-medisch en/of energetisch werkende diertherapeuten met succes MMS/chloordioxide unisono gebruiken. Het effect alleen al lijkt overtuigend!

Feiten:

– Dierenartsendossiers strafrechtelijke klacht na MMS-verbod

Scroll naar boven