2.1 MMS en kanker
In de conventionele geneeskunde wordt kanker veroorzaakt door familiale predispositie (genetische) en levensstijl risicofactoren zoals eten, drinken, bewegen, alcohol, nicotine en, meer recentelijk, stress. Afgezien van deze tamelijk algemene en nietszeggende statistische verklaringen is de conventionele geneeskunde er niet in geslaagd een consistent, gedetailleerd en logisch model te presenteren van hoe kanker zich ontwikkelt. Ik vraag me af: als je de oorsprong van een probleem niet kent, hoe verwacht je dan een zinvolle behandeling te ontwikkelen? Lang voor de MMS-beweging waren er echter veel plausibele theorieën over de ontwikkeling van kanker op het gebied van alternatieve geneeskunde. Bijna tweehonderd jaar geleden postuleerde Louis Pasteur het model van het gezonde kiemvrije lichaam en de kwade kiemen van buitenaf die mensen kunnen binnenvallen en ziek maken. Zijn toenmalige tegenstander, Pierre Jacques Antoine Bechamp, had daarentegen veel meer gelijk toen hij zei dat microben overal aanwezig waren en het leven mogelijk maakten en in de eerste plaats het leven vormden. Alleen een bepaald milieu zou bepaalde ziektekiemen tot woekering brengen. Op zijn sterfbed bewees Pasteur zijn tegenstander gelijk met de zin “De microbe is niets, het milieu is alles”. In plaats van de ziektekiemen te bestrijden met antibiotica (wat, zoals bekend, alleen leidt tot antibioticaresistentie), zou men de basis kunnen leggen om te voorkomen dat deze ziektekiemen zich ontwikkelen of zich vermenigvuldigen door het milieu te reguleren. Het milieu verwijst naar de kenmerken van het milieu (bijv.: interstitieel water) zoals temperatuur en pH, enz. Deze gedachten zijn later door sommige onderzoekers verder ontwikkeld. Prof. Dr. Günther Enderlein ontdekte pleomorfe (vormveranderende) kiemen in het bloed, die zich, afhankelijk van de omgeving, kunnen ontwikkelen van een lichaamscel tot een bacterie tot een schimmel en weer terug. De alternatieve behandelaar Ekkehard Sirian Scheller ontdekte dat er ook gecamoufleerde schimmels en parasieten in het bloed zaten. Voor veel soorten kanker leken deze ook oorzakelijk betrokken te zijn bij de ontwikkeling. De kankerarts Dr. Tulio Simoncini kwam er lang geleden achter dat de schimmels van Candida Albicans daadwerkelijk in de kern van veel kankers aanwezig waren en behandelde ze met succes met een schimmeldodende 25% natriumbicarbonaatoplossing. Er ontwikkelen zich te veel schimmels door een verstoorde omgeving. Het lichaam kan ze niet voldoende elimineren of verteren, noch kan het ze elimineren met zijn ontgiftingsorganen van lever, nieren, longen, darmen en huid. Het lichaam besluit dus om een ingenieuze levenslange beweging te maken: het kapselt de schimmels in. Hierdoor kunnen mens en schimmel langer naast elkaar leven zonder elkaar in gevaar te brengen. Deze intelligente oplossing van het lichaam, de inkapseling, wordt dan een ontaarde tumor genoemd door de conventionele geneeskunde en wordt agressief aangevallen. Interessant is dat veel chirurgen hebben ontdekt dat een tumor zich pas verspreidt als je er in knipt. Volgens de conventionele geneeskunde breken kankercellen los van hun driedimensionale metselwerk, migreren ze door het lichaam en vormen ze ergens nieuwe uitzaaiingen. Veel onderzoekers geven toe dat ze deze migrerende kankercellen nog nooit hebben gezien. Maar als je een schimmelcultuur hebt in een petrischaaltje in het lab en je wrijft er overheen, dan groeien er overal nieuwe schimmelkolonies. Het is dus veel waarschijnlijker dat deze “uitgebroken” schimmels nieuwe kolonies zullen vormen, die op hun beurt door het lichaam worden ingekapseld om nieuwe “uitzaaiingen” te vormen.
De vele MMS-succesverhalen met verschillende soorten en stadia van kanker suggereren dat Prof. Enderlein en Dr. Simoncini gelijk hadden. Omdat MMS ook betrouwbaar schimmels in het lichaam doodt. Dan kan ook verklaard worden waarom een tumor (de ingekapselde schimmels) krimpt als MMS wordt toegepast. MMS lijkt echter bij veel kankersoorten op verschillende manieren tot een duidelijke verbetering te leiden. Ten eerste is het belangrijk om te weten dat kankerpatiënten zelden rechtstreeks aan kanker overlijden. Ze sterven meestal aan lever- of nierfalen, omdat deze ontgiftingsorganen niet meer kunnen beschikken over de cellulaire toxines van de secundaire infecties en het milieu van het lichaam volledig wordt omgegooid. Bovendien hebben mensen die chemotherapie hebben ondergaan een volledig vernietigd immuunsysteem, zodat er veel van dergelijke neveninfecties in het lichaam ontstaan, die giftige celgiffen produceren als uitscheidingsproducten. Deze maken dat de zieke zich nog zieker en zwakker voelt. MMS elimineert snel deze secundaire infecties, waardoor veel van de afvalproducten en cellulaire toxines worden geëlimineerd. Bovendien zijn we oxidatieve wezens, omdat we zuurstof inademen en dus suiker verbranden. De energiebalans van chronisch zieke patiënten, met name kankerpatiënten, is echter op een zeer laag niveau. MMS activeert de mitochondriën, de centrales in de cellen, zodat de oxidatieve processen weer op gang komen en de persoon meer energie ter beschikking heeft. In kankercellen worden de mitochondriën uitgeschakeld, de cellen krijgen hun energie door alcoholische gisting en produceren nog meer kankergroei waardoor de verzuring van het omringende weefsel wordt bevorderd. Echter, mitochondriënactivatie door MMS lijkt te leiden tot geprogrammeerde celdood (apoptose) in de kankercellen zelf. Dit effect is ook waargenomen in experimenten met dichlooracetaat (DCA), een familielid van chloordioxide. Dit mechanisme van zelfvernietiging is van nature in elke cel ingebouwd, zodat gedegenereerde cellen zichzelf doden, maar het is geblokkeerd in kankercellen. Alle moderne benaderingen van nieuwe kankertherapieën proberen specifiek deze apoptose te induceren zonder de gezonde cellen te beschadigen. MMS lijkt dit werk te doen met zijn vrijgekomen actieve zuurstof. Velen gebruiken MMS met kanker ook parallel aan haar orthodoxe medicijnen, echter met een tijdsinterval van 2-4 uur.
Deze meervoudige effecten van MMS lijken de reden te zijn waarom veel chronisch ernstig zieke en kankerpatiënten al na de eerste dagen van een zelfbehandeling weer helder van geest zijn en vol energie en vechtlust. Natuurlijk is de kanker niet in drie dagen verdwenen, maar de vele slopende secundaire infecties met hun giftige stoffen zijn geneutraliseerd, waardoor de lever en de nieren worden ontlast. Bovendien is er veel meer zuurstof en dus veel meer energie in het lichaam. MMS zorgt dus voor meer levenskwaliteit en levensduur op korte termijn. Hoe lang dan met MMS en ggfs. MMS2 in afwisseling de toepassingen moeten duren, om de kanker te verslaan, hangt natuurlijk altijd af van het individuele geval. Daarnaast moeten er altijd verdere begeleidende maatregelen in de therapie worden opgenomen op lichamelijk, maar vooral ook op geestelijk en geestelijk niveau. Heel vaak is een mentaal-emotioneel conflict of een trauma de eigenlijke oorzaak van de ziekte. Met MMS kun je mogelijk een tumor laten verdwijnen, maar word je dan als genezen beschouwd? Veel mensen waren al behandeld met conventionele of alternatieve geneeskunde en hadden daarna vaak na 1-2 jaar terugvallen, zogenaamde recidieven. Dit gebeurt meestal als je alleen het lichaam hebt behandeld en alleen de oorzakelijke problemen nog bestaan en weer ten gunste van het ontstaan van de ziekte zijn. In mijn tweede boek “Back2Balance” wil ik in detail ingaan op een holistische kankertherapie die ik in elkaar heb gezet. In het derde boek “Back2Health” gaat het dan over mentale technieken en hoe men daarmee de causale oude lasten kan vinden en oplossen. Gelukkig zijn er op dit gebied steeds meer technieken die nu in zeer korte tijd tot drastische resultaten kunnen leiden.
Bij kanker zijn er nog enkele actuele bevindingen die moeten worden overwogen. Ten eerste zegt de ontwikkelaar van de PSA-test niets over een verband met kanker. De conventionele geneeskunde heeft echter juist deze test gedaan om te beslissen of een prostaatkankerbehandeling nodig is of niet. Duizenden mensen zijn in de loop der jaren bang gemaakt en volledig onnodig behandeld. Verkeerde diagnose en dus onnodige behandeling van borstkanker blijkt even hoog te zijn geweest. Hier lijkt “voorzorg” meer een marketinginstrument te zijn geweest om economischer gebruik te maken van dure apparatuur. In mijn ervaring is de belangrijkste stap naar herstel van kanker echter het ontsnappen aan de illusie van angst. Angst brengt je uit je centrum en balans en dus uit je kracht. Bovendien leiden herhaalde negatieve gedachten door de kracht van de gedachten ook tot zelfvervullende profetieën met negatieve gevolgen.
Feiten:
– Wikipedia-inzending op Prof. Dr. Günther Enderlein
– Boek “De onherkenbare vriend of de … “Maria-M. Bleker
– Boek “Candidalism” Ekkehard Sirian en Sabine Scheller
– Boek “Kanker is een schimmel” Dr. Tulio Simoncini
– PSA prostaatkankerscreening is een gevaarlijke hoax
– Artikel “Miljoenen die valselijk zijn behandeld voor ‘kanker'”.