Chloordioxideproducten zijn onder bepaalde voorwaarden wettelijk goedgekeurd voor de desinfectie van drinkwater en zijn wettelijk beschikbaar op de markt. Chloordioxide is een gas dat zwaarder is dan lucht en snel ontsnapt. Daarom kan het niet lang worden opgeslagen en wordt het vaak geproduceerd door een chemische reactie kort voor gebruik. Dit vereist een natriumchlorietoplossing NaClO2 en een activerend zuur. Jim Humble nam eerst citroensap voor dit. Daarna adviseerde hij eerst 10 procent en later 50 procent citroenzuur met verschillende mengverhoudingen. Andere leveranciers boden ook MMS met wijnsteenzuur en melkzuur als activator aan. Een dergelijke aanbeveling is tot nu toe echter nog nooit door de Jim Humble-groep gedaan en wordt daarom hier niet gesteund! Na een lange trial and error en de positieve ervaringen van Kerri Rivera over de veel betere tolerantie met de bijzonder gevoelige autistische kinderen, is er nu een nieuwe actuele aanbeveling. In dit geval wordt slechts een 4-5% zoutzuur als activator aanbevolen, aangezien dit het enige anorganische zuur (zonder koolstofresidumolecuul) is dat wettelijk is toegestaan voor de behandeling van drinkwater.

Vanaf februari 2013 beveelt Jim Humble alleen nog de volgende MMS-formule aan:

25% natriumchlorietoplossing (NaClO2) en

4-5% zoutzuur (HCl) als activator

de mengverhouding is altijd 1:1

de activeringstijd is altijd 45 seconden

Maak je geen zorgen, je hoeft je bestaande MMS-set nu niet weg te gooien. Chloordioxide is chloordioxide en het werkt. Maar u moet er bij toekomstige aanbestedingen voor zorgen dat we allemaal dezelfde formule gebruiken. Zo hebben we herhaalbare toepassingsprotocollen en dezelfde chloordioxideconcentraties en de vele casusonderscheidingen en -vragen van de gebruikers, hoe doe je het met deze set en hoe kun je het met die set uiteindelijk elimineren.

Activering en dosering

Doseringen voor MMS worden in alle boeken en toepassingsprotocollen gegeven in het aantal “geactiveerde druppels”, maar één “geactiveerde druppel” bestaat eigenlijk uit twee druppels, één druppel natriumchloriet en één druppel activeringszuur.

Standaard activering van MMS:

1. Neem een droog en schoon glas (keramiek ja, maar geen metaal)
2. Laat bijvoorbeeld 3 druppels natriumchlorietoplossing (25% NaClO2) in het glas vallen.
3. Laat dezelfde hoeveelheid activeringszoutzuur (4-5% HCl) in het glas vallen.
4. Houd het glas schuin, zodat de druppels elkaar ontmoeten en met elkaar reageren.
5. Wacht ongeveer 45 seconden tot het mengsel geelbruin wordt en naar een binnenzwembad ruikt.
6. Vul het glas met de gewenste hoeveelheid water (ca. 150-250ml).
7. Gebruik deze oplossing onmiddellijk, want het gas chloordioxide wil ontsnappen…

Waarschuwing: Ga niet zo dicht bij het glas met de neus en probeer te voorkomen dat de vrijkomende gassen worden ingeademd.

Als er al water in het glas zit, vindt er geen chemische reactie plaats. Het maakt niet uit welke van de twee componenten je het eerst in druipt. De hoeveelheid water die je gebruikt is aan jou. Als je het sterk verdund wilt, dan moet je meer vloeistof drinken. Als je niet zoveel vloeistof kunt drinken, zal de smaak sterker zijn. Het is belangrijk dat de hoeveelheid ingenomen chloordioxide altijd gelijk is.

Achtergronden

Zuiver chloor

Deze reactie produceert niet alleen chloordioxide, maar ook altijd een kleine hoeveelheid zuiver chloor. Zuiver chloor daarentegen is zeer reactief en er kunnen minieme hoeveelheden giftige chloraten worden gevormd. Deze “microvergiftiging” kan een andere reden zijn waarom gevoelige mensen eerder misselijk worden.

Sterk zuur

In tegenstelling tot eerdere uitspraken in de betreffende MMS-boeken wordt het activeringszuur niet verbruikt bij de productie van chloordioxide. Er blijft dus geen “restzuur” over, maar de volledige zuurgraad, d.w.z. de bereide oplossing is zeer zuur in pH (2,5-3). Chronisch zieken zijn vaak sterk oververzadigd en verdragen onder andere om die reden de klassieke MMS minder goed. Hier zijn de volgende verdere ontwikkelingen zoals CDS en CDSplus zeer nuttig.