Andreas Kalcker - hoe het allemaal begon...

Andreas Kalcker bestudeerde de werkzame stof chloordioxide gedurende ongeveer 14 jaar. Het begon met zijn artrithis in zijn vingers, die hij nauwelijks kon bewegen. Maar geen enkele conventionele dokter kon hem helpen. op een bepaald moment las hij op het internet over Jim Humble en MMS en bestelde prompt de twee flessen. Maar vanwege gezondheidsproblemen, gaf hij het aan zijn teckel voor nu. Hij deed het de volgende dag geweldig en was erg actief. Toen nam hij het ook met succes en beval het zijn buren ook aan. Het verbaasde hem echter dat hetzelfde middel kon helpen bij artritis, acne, fibromyalgie en een open diabetisch been. Zijn nieuwsgierigheid gewekt, studeerde hij door middel van afstandsonderwijs en studeerde af met een diploma in natuurwetenschappelijke biofysica. Hij voltooide er ook zijn doctoraalscriptie, die tevens de basis vormde voor zijn eerste boek,“Gezondheid is mogelijk“. Dit doctoraat werd echter niet officieel erkend omdat het om alternatieve geneeskunde ging. Critici beschuldigden hem ervan dat het een gekocht doctoraat was, maar hij had er niets voor betaald behalve het gebruikelijke collegegeld. Toen hij vervolgens de universiteit om steun vroeg, schuwden zij helaas deze confrontatie onder de ogen van de media. Daarom zag hij af van zijn doctoraat. Aangezien er niets aan te merken viel op de werking van het werkzame bestanddeel chloordioxide, vielen zij in plaats daarvan de brenger van dit nieuws aan. Toen kwam het eerste congres “Geest van Gezondheid” van Leo Koehof in Hannover. Ali Erhan maakte destijds deel uit van het organisatieteam van dit congres en organiseerde de Grote Koepelzaal als zaal in zijn toenmalige woonplaats Hannover. Op dit congres stond Jim Humble, de mentor van Ali en Andreas, op het podium en presenteerde zijn ontdekking MMS voor het eerst voor een groot publiek.

Jim Humble zag er zeer vitaal uit met zijn heldere huid en vaste handen, verbazingwekkend aangezien hij toen bijna 80 jaar oud was. Via de toen nieuwe Youtube-kanalen werden deze lezingen vervolgens steeds meer verspreid. Andreas ontwikkelde toen het Autisme Protocol voor Kerri Rivera met dieetveranderingen, supplementen en chloordioxide klysma’s. Dit was het begin van de tweede fase van de MMS-beweging. Maar met het succes, de populariteit en de bekendheid kwamen ook de media-aanvallen in een nieuwe dimensie tegen alle hoofdrolspelers.

Wind in de rug voor de MMS-beweging

Hij werd toen uitgenodigd voor de AUTISM ONE conferentie in Chicago. Bij de tweede uitnodiging heeft hij de vele successen nog vollediger gedocumenteerd. Er stonden zo’n 30 ouders met hun kinderen op het podium en zeiden: “We hebben onze kinderen terug!” Toen was er een enorme tegenwind in de media met handtekeningencampagnes tegen “bleekwater”. Een journalist vroeg toen heel bruusk aan Andreas Kalcker: “Waarom geeft u autistische kinderen giftig chloorbleekmiddel in de kont (klysma’s) waartegen ze zich niet kunnen verdedigen?” Andreas antwoordde droogjes: “Vraag het de kinderen zelf maar, nu ze weer kunnen praten. Eerder konden ze dat niet!”

Autisme bij een kind is niet alleen een extreme belasting voor het kind, maar voor het hele gezin en het partnerschap van de ouders. 90% van deze huwelijken eindigen helaas in een scheiding. En hoeveel liefde, aandacht en kracht je je kind ook geeft, hij kijkt de ouders niet eens in de ogen of vertoont geen andere reactie. Dit is echte psychologische terreur voor alle betrokkenen. Daarom is de overweldigende dankbaarheid van moeders wanneer het kind terugkeert naar het normale leven, begrijpelijk. Eén kind zei zelfs dat hij het gevoel had dat hij in zijn lichaam opgesloten zat. Het wilde iets zeggen, maar kon het niet. Dit verklaart ook waarom veel van deze kinderen intelligenter zijn, omdat zij 24 uur per dag voortdurend in oneindige denkcirkels zitten. Verschillende tv-stations maakten vervolgens opnamen met verborgen camera’s en plantten verklaringen over Andreas die hij nooit had afgelegd. Maar zowel Andreas als Ali leerden vervolgens deze mediane tegenwind te gebruiken en ermee te zeilen. Uiteindelijk heeft het de MMS-beweging een heel eind op weg geholpen.

Het uitvoeren van chloordioxide toepassingen op uw eigen verantwoordelijkheid

Als biofysicus bestudeerde Andreas vervolgens de werkzame stof chloordioxide gedurende de volgende jaren in detail in Spanje, waar hij al 35 jaar woonde. Met deze bevindingen schreef hij vervolgens in 2016 zijn tweede boek, “Gezondheid Verboden!”. Jim Humble introduceerde het MMS in de wereld en Andreas Kalcker ontwikkelde er de pH-neutrale CDS uit. MMS-oplossingen kunnen niet intramusculair of intraveneus worden geïnjecteerd. De CDS werd oorspronkelijk precies met dit doel ontwikkeld. Maar zelfs bij oraal gebruik was het veel milder en aangenamer van smaak, en bracht het veel meer mensen ertoe zelf chloordioxide te gaan gebruiken.

WAARSCHUWING: In de handel verkrijgbare CDS-, CDL- of CDSplus-oplossingen zijn NIET geschikt voor injecties! Bovendien mogen deze alleen door gezondheidswerkers worden uitgevoerd.

Aangezien in geactiveerde MMS-oplossingen nog niet-geactiveerd natriumchloriet aanwezig is, leidt dit in de maag met het maagzuur (HCl = zoutzuur) tot een tweede reactie. Zo wordt in het lichaam extra chloordioxide geproduceerd. De CDS bestaat uitsluitend uit water en chloordioxide en bevat geen zuurresten of overtollig natriumchloriet. Daarom is er geen secundaire reactie bij orale inname.

Deze bevindingen leidden tot de huidige ruwe vuistregel voor het omrekenen van MMS-druppels naar CDS-milliliters, die als volgt luidt:

Voor orale toepassing (vanwege het maagzuur):

1 geactiveerde druppel klassieke MMS komt overeen met ongeveer 1 ml CDS-oplossing (met 3.000ppm)!

Voor externe toepassingen:

3 geactiveerde druppels klassieke MMS komen overeen met ongeveer 1 ml CDS-oplossing (bij 3.000ppm).

ATTENTIE:
Er worden vaak fouten gemaakt!

Fout nr.1:
Er zijn nog steeds gebruikers die de CDS-oplossing (3.000ppm) druppelsgewijs doseren!
Dat is verkeerd. Zo doseer je veel te laag!
CDS wordt altijd gedoseerd in ml, d.w.z. milli liter, bij voorkeur met een pipet.

Fout nr. 2:
De bovenstaande vuistregel voor uitwendige toepassing wordt gebruikt voor orale toepassing.
Dus je doseert drie keer te laag!

CDL = CDS / Een laatste correctie

Andreas en Ali drongen er destijds ook bij Jim Humble op aan om het sneller activerende en veel beter verdraagbare zoutzuur als activator te gebruiken. Het historische citroenzuur activeert enerzijds zeer langzaam, anderzijds was dit verantwoordelijk voor de vele bijwerkingen zoals misselijkheid en diarree. Door de formulering van 25% natriumchlorietoplossing en 4% zoutzuur als activator, die door Andreas werd aangepast en geoptimaliseerd, werd de compatibiliteit van het klassieke MMS alleen maar duidelijk verbeterd. De verminderde bijwerkingen leidden opnieuw tot een verdere verspreiding van MMS.

CDL is gelijk aan CDS, maar deze uniforme afkorting is alleen bekend in Duitssprekende landen.

Wereldwijd kent de MMS-gemeenschap alleen de CDS.

Na het tweede “Spirit of Health”-congres in Kassel bereikten de aanvallen van de media een nieuwe kwaliteit. Toen kwam de uitnodiging voor een pas opgerichte onderneming in Zwitserland om onderzoek te doen naar de ontwikkeling en goedkeuring van geneesmiddelen op basis van chloordioxide. Er zijn ook verscheidene octrooien aangevraagd en er zijn enkele zeer succesvolle reeksen dierproeven in opdracht gegeven. Het eerste octrooi was tegen hypoxie, d.w.z. precies het zuurstofgebrek waarmee alle COVID-patiënten te kampen hebben. Het tweede patent was tegen ontsteking en infectie. Het derde octrooi was tegen insectenbeten en dierenbeten van allerlei aard (pijlstaartroggen tot slangenbeten). Toen was er weer een media-aanval op dit bedrijf. Het resultaat was dat een belangrijke sponsor het schip verliet en het bedrijf werd gesloten. Sindsdien werkt Andreas voor een Zwitsers bedrijf op het gebied van helende behandelingen met frequenties.